Hele ki böylesine zor bir süreçten geçtiğimiz, dönüştürüldüğümüz, doğasız, vicdansız, akılsız yaşamaya zorlandığımız günlerde öğretmenlerimiz o dakar önemli ki.. İdealist olanları var, yenilikçi olanları, muhafazakar, modern..

Benim beklentim; ne olurlarsa olsunlar, yüreklerinde sevgi ,vicdan kalmamışsa çocuklara, eğitime, öğretime dair; sabır yoksa sözlerinde, ellerinde, bıraksınlar bu mesleği.  Hakaret etmesinler yavrulara, mutsuzluklarını yansıtmasınlar, kendi duyarsızlıklarını öğretmesinler !

Bu grubun dışında kalanlar ise ne olur vazgeçmeyin, nasıl iyi olurum da onları iyi ederim diye düşünmekten, önce kendinizi sonra öğrencilerinizi geliştirmekten, ilk önce sevgiyi, sevmeyi öğretmekten, çocukların meraklarını körüklemekten, düşüncelerini özgür bırakmalarına yardımcı olmaktan, tartısmaktan..

Gününüz kutlu olsun!